Been there Don Det

Het lijkt alweer een eeuw geleden, maar zo’n 5 weken terug bracht de slow boat ons in 2 dagen van Thailand naar het prachtige Laos. In Luang Prabang was het verschil met Thailand meteen te merken. In de avonden was het veel kouder en overal worden stokbrooden en crepes verkocht, waar ik erg blij van werd. In de omgeving van Luang Prabang, heb ik een tweedaagse trekking/kayaking tour gedaan. Hierbij bezochten we drie hill tribe villages en in de laatste waar we sliepen leven de ‘H Mung en de Kamu, die in geesten geloven. Voor sommige deuren lagen takken en daar mochten we niet naar binnen. Dat zou ongeluk brengen dus zouden we een dier moeten offeren om de geesten dan weer gerust te stellen. DIt hebben we dus maar niet gedaan. We zijn wel in andere huizen geweest. Erg simpel, 1 ruimte, geen vloer. Toch lijken de bewoners erg gelukkig met wat ze wel hebben. Erg toeristisch was het hier gelukkig niet. We waren met 2 groepjes van 2 en 3 toeristen. De kinderen hebben ons allemaal 1 armbandje verkocht en gingen toen verder hun de normale dagelijkse bezigheden. Douchen in de gezamelijke douche midden in het dorp en naar de school vlakbij. De mannen bewerkten gereedschap om bamboe en hout te hakken en de vrouwen maakten kleding en vlochten de daken voor de huizen. Ons avondeten was de traditionele stickey rice met groenten. In de avond kwamen veel mensen samen in het enige huis waar een televisie was om naar een klaaglijkgezang over een Thaise/Laose mythe te luisteren en kijken. Om dit allemaal te zien en mee te maken was een van de hoogtepunten van mijn reis! Mijn volgende bestemming was de backpackersstad Vang Vieng, wat met name bekend staat om het tuben, in een opblaasband met de rivierstroming meedobberen. Na een korte tussenstop in de hoofdstad Vientiane ben ik doorgegaan naar Kong Lore. Kong Lore is een heel mooi klein plaatsje, maar heft een 7km lange grot. Dit was een ander hoogtepunt van mijn reis!

Hierna begon ik aan het begin van de avond aan mij busreis richting Pakse. Daarmee begon een weekje waarin ik me even afvroeg waarom ik dit ook alweer doe. Voor het eerst maakte ik mee hoe het is om voedselvergiftiging te krijgen. Ik arriveerde ook niet zoals afgesproken rond 7.00uur in de ochtend in Pakse, maar om 4.30 werd ik al als enige uit de bus gezet. De hostels openden pas om 6.30uur. Van Pakse heb ik dus niet echt genoten en in Champassak heb ik ook vooral de binnenkant van mijn bungalow gezien. Bij een poging om de Wat Phu te bezoeken vloog de ketting zo’n zeven keer van mijn fiets, dus helemaal zwart kwam ik aan bij de temple. Maar credits voor de Laotianen. Er was telkens wel iemand die me met mijn fiets hielp. De laatste bestemming in Laos waren de 4000 eilanden. Ik ben op een van de bekendste geweest: Don Det. We hebben de watervallen in de buurt bezocht en verder alleen in verschillende hangmatten gelegen en verschillende fruitshakes geprobeerd. Deze hersteldagen kwamen als geroepen en vol energie en het besef dat het het allemaal toch wel waard is, zijn we naar Cambodia gegaan.

De twee weken in Cambodia heb ik met een Nederlandse en Duitse samengereisd. Het avontuur begon bij de grensovergang. We moesten wachten, extra betalen voor stempels, een medische controle ondergaan (jawel onze temperatuur werd zogenaamd gemeten en daar moesten we natuurlijk ook weer voor betalen) en nog eens wachten. Gelukkig was de hele bus gezond en kwamen we na 9uur aan in Kratie. Kratie opzich was niet bijzonder, maar we hebben wel de zeldzame Irrawaddy dolfijnen gespot. De tuktukritjes soor de plaats heen gaven wel een mooi beeld van het niet zo toeristische Cambodia. In Siem Reap hebben we natuurlijke het immense Angkot Wat bezocht. Maar misschien waren we al een beetje verwend door alle mooie tempels in Thailand, want na een paar uurtjes hadden we dat eigenlijk wel gezien. Na een tussenstop in Battambang zijn we doorgereisd naar Phnom Penh. We hebben daar onder andere de gevangenis S21 en de Killing Fields bezocht. Tenslotte zijn we doorgereisd naar Sihanoukville aan de kust van Cambodia, om de volgende dag met de slow boat naar Koh Rong Island te gaan. Blijkbaar waren ons de verkeerde tickets verkocht, we hadden een dagtrip ticket, dus in plaats van 2 uur duurde het voor ons 6uur om op Koh Rong aan te komen. We zijn hierdoor wel onder andere op het paradijslijke eilandje Koh Rong Saloem geweest. Maar echt genieten was dit dagtripje niet, want om de beurt werden we zeeziek. Het kost heel wat moeite om op het strand van Koh Rong te komen, maar dan heb je ook wat. We moetsen bijna een uur lopen en klimmen, maar uiteindelijk was daar een breed hagelwit strand. Helaas was dat maar voor 1 dag, want toen waren we verbrand en moesten we alledrie uit de zon blijven. Inmiddels zijn onze wegen weer gescheiden en ben ik in Ho Chi Minh, Vietnam! Het terugticket is deze week geboekt en daarmee komt het einde van mijn reis dan toch in zicht. Maar gelukkig heb ik nog iets meer dan drie weken te gaan en heel Vietnam voor me!

Tot snel, liefs!